Szkoła masakra, nikomu nie polecam. Dzieciaki na przerwach się gryzą, a na sali gimnastycznej organizują bitwy w klatkach. Na lekcjach nauczyciele biją uczniów, szarpią za włosy, a nawet szufladkują. Na zajęciach z religii, ksiądz nazywa klasę patologia i organizuje egzorcyzmy krzycząc, że wybudza demona z ciała. To jest po prostu chore!! Sama szkoła się rozpada, jest w ruinach. Przynajmniej dzieci mają co jeść, bo na obiedzie nic nie ma. Dzieciaki jedzą tynk ze ścian ponieważ kucharze biją po łapach i zabierają jedzenie, bezczelnie przeżuwają jedzenie przy nas. Oczywiście, mają gdzieś, że za to płacimy. Jedyny plus tej szkoły to tynk ze ścian, który po wielu latach ma fajną twardą konsystencje. Nauczyciele często mają swoje humorki, a tym bardziej Pani od matematyki co wyrzuca bez powodu z klasy.
Szkola ogólnie git ale 1 gwiazdka bo pani od obiadów na wszystkich krzyczy i nie daje dokończyć posiłku, pani w szatni nie lepsza bo kiedy jakiś chlopak z ósmej klasy wpychał do szafki pierwszo klasistke to ta nawet nie zareagowała, nauczyciele bardzo nie mili , szkola ponura i nudna trochę jak z średniowiecza, sama patola i nie polecam nikomu lecz niestety jedyna szkola na zatorzu więc niektórzy nie mają wyjścia!!!
Mam złe wspomnienia z tą szkołą. Od najmłodszych lat czułam się tam źle. Zaczynając od zerówki gdzie moja nauczycielka, dokładnie pamiętam imię i nazwisko J.J lata 1994, szufladkowała dzieci ,na lepsze i gorsze.Nie trudno się domyśleć że byłam w tej drugiej grupie.Pamietam jak dziś gdy porównywała nas do swojego syna, który był w naszym wieku albo troszkę młodszy.Zawsze mówiła że my czegoś nie umiemy a jej syn już to umie. Pamiętam jak dostałam pierwszą ocenę 1 za pomalowanie ciastka na czarno( miało być czekoladowe) pani była bardzo zła na mnie z tego powodu .Z perspektywy czasu uważam że wielu nauczycieli w tej szkole nie miało odpowiedniego wykształcenia pedagogicznego aby nauczyć dzieci.W późniejszych latach też nie było lepiej.Moja kolejna nauczycielka K.W, postępowała podobnie jak poprzednia. Również szufladkowala dzieci.Dobrzy uczniowie byli lepiej traktowani,dostawali najlepsze role w przedstawieniach i w zupełnie inny sposób pani się do nich zwracała. WIELE razy podczas przerwy na WC płakałam w toalecie. Czułam się gorsza,niemądra, nielubiana.Na zebranaich rodziców przy całej klasie ,wszystkich rodzicach byłam krytykowana za złe oceny. Wtedy byłam jeszcze bardzo młoda i nie zdawałam sobie sprawy iż nie powinno się w taki sposób przeprowadzać zebrań klasowych.Powinny być indywidualne spotkania z każdym rodzicem.Nie zapomnę też tych jedynek za brak książek ,które bezprawnie były wstawiane. Dziecko nie powinno odpowiadać za ubogość rodziców. Z tego powodu mama jednej z dziewczynek przyszła do szkoły porozmawiać z panią K która po tej rozmowie weszła zapłakana do klasy i nakrzyczała na tą dziewczynkę mówiąc że to jej wina! Takich sytuacji było wiele ,ale te najbardziej utkwiły mi w pamięci. Cała szkoła podstawowa i gimnazjum spowodowały u mnie brak pewności siebie,poczucie winy ,uczucie braku przynależności i bycia gorszym i niepotrzebnym.Dodam jeszcze że całe te szufladkowanie mnie na gorszego ucznia ,gorszą osobę spowodowało że jeszcze bardziej się do tego upodobniałam.Tak to właśnie działa , dowiedziałam się tego dopiero w dorosłym życiu, po przeczytaniu serii książek o tej tematyce. I tak naprawdę wtedy zrozumiałam że szkoła zabiła mój potencjał, moją pewność siebie,i spowodowała że przez wiele lat byłam zakompleksioną osobą mimo że na pierwszy rzut oka wydawałoby się że jest inaczej. Wiem że praca nauczyciela nie jest łatwa ale uczenie tylko dobrych uczniów i brak chęci zmotywowania tych gorszych do pracy moim zdaniem jest iściem na łatwiznę.Nie jest sztuką spowodować by uczeń piątkowy dostał piątkę, sztuką jest sprawienie aby słabszy uczeń podniósł swoją ocenę przynajmniej o jeden stopień .Gdyby chodź raz uwierzono we mnie ,powiedziano mi że potrafię coś zrobić, być może wtedy moje poczucie pewności siebie nie było by takie niskie i zachęciło by mnie do pracy.Nie stety nigdy tak nie było.Chciałabym aby podejście do uczniów, szczególnie tych najmłodszych w Polsce się zmieniło. ABY każde dziecko miało prawo głosu .Aby wszystkie dzieci ,te lepsze i gorsze pod względem stopni, były traktowane w ten sam sposób z szacunkiem.Chciałbym też żeby wszystkie dzieci miały takie same możliwości uczestnictwa w różnych występach klasowych itp.Aby nie było tak jak za moich czasów w których tylko dobrzy uczniowie dostawali główne role w przedstawieniach a gorsi uczniowie mogli liczyć tylko na nic nieznaczące, nie wymagajace wysiłku i pracy. Ponieważ takie sytuacje dają poczucie dziecku że nie można na nie liczyć oraz że się w nie niewierzy.To chyba na tyle co mam wam do opowiedzenia o moich osobistych doświadczeniach w tej szkole
Nie stety wierzę że to nie jest odosobniony przypadek, tak zapewnie działo się bądź dalej dzieje w wielu szkołach. Ważne aby rodzice mieli tą świadomość i nie pozwolili na takie traktowanie swoich dzieci. Ja żałuję że nigdy nic rodzicom nie powiedziałam o tym co czuję, że było mi źle, że szkoła powodowała że czułam się nie potrzebna .Być może w jakiś sposób by mi pomogli,ale tego już się nie dowiem.